Badania ultradźwiękowe (UT) są badaniami objętościowymi i doskonale sprawdzają się do wykrywania wad płaskich, tj. rozwarstwienia oraz wad spawalniczych, tj. przyklejenia, braki przetopu oraz pęknięcia.
Nasza oferta obejmuje:
- konwencjonalne badania ultradźwiękowe, zgodnie z normą PN-EN ISO 17640:2019-01;
- cyfrowe techniki ultradźwiękowe: TOFD (Time of Flight Diffraction) oraz PA (Phased Array);
- badania złączy spawanych metodą IBUS;
- pomiar grubości zgodnie z normą PN-EN ISO 16809:2019-08.
Wszystkie dźwięki o częstotliwości drgań powyżej słyszalności ucha ludzkiego (16000÷18000 HZ) nazwane są ultradźwiękami. Do wytworzenia ultradźwięków używa się przetworników elektroakustycznych, które wykorzystują zjawisko piezoelektryczności i magnetostrykcji. Przetworniki te przetwarzają energię akustyczną na elektryczną i odwrotnie elektryczną na akustyczną. Fale ultradźwiękowe charakteryzują się tym, że nie rozchodzą się w próżni, natomiast doskonale rozchodzą się w metalach, mogą przechodzić przez relatywnie duże odległości bez znacznych strat energii (w stali do kilku metrów), odbijają się od granicy dwóch ośrodków o różnych własnościach fizycznych i sprężystych oraz łatwo skupiają się w postaci wiązek, co ułatwia lokalizację drobnych wad.
Wyróżnia się trzy rodzaje metod ultradźwiękowych:
- metoda przepuszczania – polega na obserwacji osłabienia energii fal ultradźwiękowych i wykorzystuje fakt, że rodzaj i położenie wady w istotny sposób wpływa na osłabienie przechodzącej energii. W metodzie tej wykorzystuje się dwa przetworniki umieszczone po przeciwnych stronach badanego elementu, z których jedna jest sondą nadawczą a druga odbiorczą;
- metoda echa – w metodzie tej sondy nadawcza i odbiorcza umieszczone są po tej samej stronie badanego przedmiotu. W elemencie bez wad występują dwa impulsy (wejścia i wyjścia), natomiast w elemencie z wadą pojawia się dodatkowy trzeci impuls (tzw. echo wady). Na podstawie odległości pomiędzy impulsami ustala się głębokość, na jakiej znajduje się wada materiałowa;
- metoda rezonansowa – stosowana głównie do pomiarów grubości cienkościennych elementów. Polega na obserwowaniu tworzenia się maksimum fali stojącej lub notowania częstotliwości drgań, przy których te maksima zachodzą.
Badania ultradźwiękowe stosowane są głównie do:
- wykrywania nieciągłości materiału (badania złączy spawanych oraz odlewów, odkuwek i blach na obecność rozwarstwień);
- pomiaru grubości elementów dostępnych tylko z jednej strony (kotły, zbiorniki);
- badania struktury.
Badania ultradźwiękowe wykonujemy przy użyciu defektoskopów ultradźwiękowych:
- Olympus EPOCH600
- Olympus EPOCH650
- Krautkramer USM35XS
Badanie ultradźwiękowe wykonuje się zgodnie z poniższymi normami:
PN-EN ISO 5577:2017-04 - Badania nieniszczące - Badania ultradźwiękowe - Terminologia
PN-EN ISO 17640:2019-01- Badania nieniszczące spoin - Badania ultradźwiękowe - Techniki, poziomy badania i ocena
PN-EN ISO 11666:2018-04 - Badania nieniszczące spoin - Badania ultradźwiękowe -- Poziomy akceptacji
PN-EN ISO 10863:2020-12 - Badania nieniszczące spoin - Badania ultradźwiękowe -- Zastosowanie techniki czasu przejścia wiązki dyfrakcyjnej (TOFD)
PN-EN ISO 15626:2018-10 - Badanie nieniszczące spoin - Technika czasu przejścia wiązki dyfrakcyjnej (TOFD) - Poziomy akceptacji
PN-EN ISO 13588:2019-04 - Badania nieniszczące spoin - Badanie ultradźwiękowe -- Stosowanie zautomatyzowanej techniki głowicy mozaikowej
PN-EN ISO 19285:2017-11 - Badania nieniszczące spoin. Badania ultradźwiękowe techniką głowicy mozaikowej (PAUT). Kryteria akceptacji.
PN-EN ISO 16809:2019-08 - Badania nieniszczące - Ultradźwiękowy pomiary grubości
PN-EN ISO 16810:2014-06 - Badania nieniszczące - Badania ultradźwiękowe - Zasady ogólne
PN-EN ISO 16811:2014-06 - Badania nieniszczące - Badania ultradźwiękowe - Nastawianie czułości i zakresu obserwacji
PN-EN ISO 23279:2017-11 - Badania nieniszczące spoin - Badania ultradźwiękowe - Charakterystyka nieciągłości w spoinach
PN-EN ISO 16823:2014-06 - Badania nieniszczące - Badania ultradźwiękowe - Technika przepuszczania
PN-EN ISO 16826:2014-06 - Badania nieniszczące - Badania ultradźwiękowe - Badania nieciągłości prostopadłych do powierzchni
PN-EN ISO 16827:2014-06 - Badania nieniszczące - Badania ultradźwiękowe - Charakteryzowanie i wymiarowanie nieciągłości
PN-EN ISO 2400:2013-03 - Badania nieniszczące - Badania ultradźwiękowe - Opis wzorca Nr 1
PN-EN ISO 7963:2023-05 - Badania nieniszczące - Badania ultradźwiękowe - Specyfikacja wzorca kontrolnego nr 2
PN-EN 10160:2001 - Badanie ultradźwiękowe wyrobów stalowych płaskich grubości równej lub większej niż 6 mm (metoda echa)
PN-EN ISO 22232-3:2021-03 - Badania nieniszczące - Charakteryzowanie i weryfikacja aparatury ultradźwiękowej - Część 3: Aparatura kompletna
PN-EN ISO 22232-2:2021-03 - Badania nieniszczące - Charakteryzowanie i weryfikacja aparatury do badań ultradźwiękowych - Część 2: Głowice
PN-EN 10228-3:2016-07 - Badania nieniszczące odkuwek stalowych - Część 3: Badanie ultradźwiękowe odkuwek ze stali ferrytycznych lub martenzytycznych
PN-EN ISO 10893-8:2011 - Badania nieniszczące rur stalowych - Część 8: Automatyczne badanie ultradźwiękowe rur stalowych bez szwu i spawanych w celu wykrycia rozwarstwień
PN-EN ISO 10893-8:2011/A1:2020-12 - Badania nieniszczące rur stalowych - Część 8: Automatyczne badanie ultradźwiękowe rur stalowych bez szwu i spawanych w celu wykrycia rozwarstwień
PN-EN ISO 10893-10:2011/A1:2021-01 - Badania nieniszczące rur stalowych - Część 10: Automatyczne badanie ultradźwiękowe rur stalowych bez szwu i spawanych (z wyłączeniem rur spawanych łukiem krytym) w celu wykrycia nieciągłości wzdłużnych i/lub poprzecznych
