Metoda magnetyczno-proszkowa (MT, MPI) służy do wykrywania niezgodności powierzchniowych i podpowierzchniowych zalegających na głębokości do kilku milimetrów.
Badanie magnetyczno-proszkowe polega na wzbudzaniu w kontrolowanym obiekcie pola magnetycznego i poszukiwaniu tzw. lokalnych, magnetycznych pól rozproszenia, które powstają nad powierzchnią obiektu w miejscu występowania niezgodności. Z uwagi na powyższe, badanie to można przeprowadzić tylko na elementach wykonanych z materiałów ferromagnetycznych. Badanie magnetyczno-proszkowe nie wymaga tak dokładnego przygotowania powierzchni jak w przypadku badania penetracyjnego i dlatego jest najczęściej stosowaną metodą badawczą służącą do wykrycia niezgodności tj. pęknięcia , naderwania, zakucia, zawalcowania, łuski i wtrącenia niemetaliczne.
Badania magnetyczno-proszkowe wykonuje się dwoma technikami: barwną i fluorescencyjną (MT-UV).
Badanie magnetyczno-proszkowe wykonuje się zgodnie z poniższymi normami:
PN-EN ISO 12707:2016-07 - Badania nieniszczące - Badania magnetyczne proszkowe – Terminologia.
PN-EN ISO 3059:2013-06 - Badania nieniszczące - Badania penetracyjne i badania magnetyczne proszkowe - Warunki obserwacji.
PN-EN ISO 9934-1:2017-02 - Badania nieniszczące - Badania magnetyczne proszkowe - Zasady ogólne.
PN-EN ISO 9934-2:2015-11 - Badania nieniszczące - Badania magnetyczne proszkowe - Środki wykrywające.
PN-EN ISO 9934-3:2015-11 - Badania nieniszczące - Badania magnetyczne proszkowe -Aparatura.
PN-EN ISO 17638:2017-01 - Badanie nieniszczące spoin - Badanie magnetyczno-proszkowe.
PN-EN ISO 23278:2015-05 - Badania nieniszczące spoin - Badania magnetyczno-proszkowe - Poziomy akceptacji.
PN-EN 1369:2013-04 - Odlewnictwo - Badania magnetyczno-proszkowe.
PN-EN 10228-1:2016-07 - Badania nieniszczące odkuwek stalowych - Badanie magnetyczno-proszkowe.
PN-EN ISO 10893-5:2011 - Badania nieniszczące rur stalowych - Badanie magnetyczno-proszkowe ferromagnetycznych rur stalowych bez szwu i spawanych w celu wykrycia nieciągłości powierzchniowych.
